... het vastleggen van momenten

Poëzie is voor mij veelomvattend, het kan gaan van een gedicht tot een brief of nog iets anders. Voor vele mensen is het iets belangrijks en voor andere is het iets minder belangrijk. Voor mij betekent het eerder iets 'opslaan', een moment onthouden dat je niet meer wilt vergeten. Je kan dat neerschrijven of vertellen en dan is het voor mij poëzie. Poëzie is dus voor iedereen persoonlijk. Het zijn allemaal woorden van een schrijver die waarschijnlijk voor iedere lezer ervan een andere betekenis geven , of een moment oproepen bij die persoon. Poëzie bevat veel emoties die geuit willen worden. Emoties die iemand misschien niet durft uit te spreken en ze dan maar opschrijft. Poëzie vind je op zoveel plaatsen of in zoveel teksten zoals een boek, zonder dat je er echt bij nadenkt dat het poëzie is.

In dit gedicht gaat het over momenten in je leven. Ik vind het een mooi gedicht en bovendien past het perfect in mijn definitie van poëzie. Het legt namelijk heel mooi uit hoe momenten je bijblijven of wat ze met jou doen. De dichter vertelt immers dat niet elk moment in je leven je blij maakt. Er zijn momenten die je liever niet zou meemaken, of omgekeerd ook momenten die je graag nogmaals wilt meemaken. Je ziet er duidelijk emoties in en dat bedoel ik dus met emoties oproepen bij iemand. Bij mij roept het ook momenten op uit mijn leven , terwijl die momenten anders zijn dan die van iemand anders. Daarom is poëzie zo speciaal:  omdat het je eigen ervaringen en emoties zijn die tonen hoe je je voelt bij sommige situaties. Die gevoelens kan je dan neerschrijven en er poëzie over maken of je kan ze gewoon lezen in een gedicht van iemand anders.

Auteur : Febe van den abeele
Bron : http://www.gedichtenstad.nl/levens-gedichten/moment.html