zondag 15 februari 2015

Breendonk



Poëzie is voor mij iets wat aangrijpt. Er moet emotie in zitten poëzie hoeft niet altijd te rijmen het hoeft zelf geen tekst te zijn. Het kan ook een foto of een filmpje zijn.
Iemand kan een tekst poëzie vinden en een ander kan die zelfde tekst een gewone tekst vinden.
Poëzie is iets heel persoonlijk. Vroeger was poëzie voor mij een rijmpje maar nu heeft dit een grotere betekenis voor mij.


Deze foto had tot vorige week geen betekenis voor mij. Na mijn bezoek aan het fort van Breendonk heeft deze foto een betekenis gekregen voor mij. Dit is een zeer aangrijpende foto op deze foto ziet u een muur met allemaal namen. Niet zo maar namen maar namen van mensen die hebben geleden en afgezien in het fort van Breendonk. Meer dan 3000 namen staan er op deze 4 muren.
Toen ik de namen las greep mij dit en daarom noem ik dit poëzie. Het doet raar om daar ook je eigen achternaam op te lezen. Op de tafel die centraal staat in deze kamer vind je verschillende urnen.
In deze urnen zitten assen van mensen en  grond van verschillende plaatsen waar er nog kampen waren. Tijdens de rondleiding kreeg ik te zien hoe deze mensen hebben afgezien. Het was gewoonweg verschrikkelijk.






Bron:http://nl.wikipedia.org/wiki/Fort_van_Breendonk
Auteur: Tom Van der Borght

Geen opmerkingen:

Een reactie posten